آرشیو چهارشنبه ۵ اردیبهشت ۱۳۹۷، شماره ۶۷۶۴
فرهنگی
۲۲

انتظار بی پایان جوزانی برای دیدار پوریای ولی

حدود 25 سال پیش نگارش فیلمنامه «پوریای ولی» را آغاز کرد؛ به این امید که بتواند فضایی را که بواسطه کلمات شکل گرفته بود، روزی جلوی دوربین به تصویر بکشد. اما به نظر می رسد، بعد از این همه سال، در نهایت تنها خروجی تلاش های او، انتشار همان فیلمنامه است. به گزارش ایران، مسعود جعفری جوزانی اگر چه معتقد است انتشار فیلمنامه نه تنها به ساخت آن لطمه وارد نمی کند بلکه مردم را کنجکاو به دیدن فیلم هم خواهد کرد، دل پردردی از موانع ساخت این پروژه تاریخی دارد: «یک مدیر تلویزیون رفت و یک نفر دیگر به جای او آمد. نخستین کار بزرگی که انجام داد جلوی ساخته شدن این پروژه را گرفت. بی خیال از این واقعیت که سال هایی از عمر من و یارانم را نابود کرده است. تردید ندارم که این آدم های متکبر، نه ما را که عمر خود را صرف فرهنگ این مرز و بوم کرده ایم می شناسند و نه می خواهند که بشناسند.» آن طور که خودش می گوید خصیصه مردمی و استعداد شگرف پوریای ولی در تاسیس زورخانه ها و ایجاد گروه های قسم خورده جوانمردان و عیاران و رزم آوران ایرانی در سخت ترین شرایط تاریخی او را شیفته این سالار جوانمرد کرده است اما در طی این سال ها هیچ پاسخ روشنی برای ممانعت از ساخت چنین پروژه ای نگرفته است: «راستش تا امروز هم متوجه نشده ام که مشکل این جماعت با فیلمنامه یا من چیست!» او در بخشی از صحبت هایش به خبرآنلاین گفته: «اصلا کسی به ما چیزی نگفت، الان من حق دارم به عنوان یک شهروند به دادگاه فرهنگ و رسانه شکایت کنم و بگویم آنها با من قرارداد داشتند و این هم کد اقتصادی من است. اما من که این کار را نمی کنم، چون می دانم به جایی نمی رسد.»