در اغلب جشنواره های خارجی چیزی به نام «پذیرایی» به شکل و شیوه ای که جناب شمقدری در زمان ریاستش بر سازمان سینمایی پیاده کرد، وجود ندارد. بریز و بپاش و هزینه بودجه برای دادن غذای گرم و ایرانی برای انبوه میهمانان جشنواره با وجود مخالفانی که داشته همچنان در بخش ملی دنبال می شود. در جشنواره جهانی فجر شکل این پذیرایی اندکی تغییر کرده. خبرنگاران و میهمانان بن هایی دارند که هر روز شارژ می شود و مبلغ یاد شده اگرچه به اندازه جشنواره ملی نیست، اما قابل ملاحظه و مناسب است. این موضوع باعث شده تعدادی از خبرنگاران که کار زیادی هم برای پوشش این رویداد نمی کنند از صبح تا پایان کار کاخ در کافی شاپ و فود کورت پردیس چارسو در حال گپ و گفت و پذیرایی باشند و از اوقات خوشی که این رویداد فراهم کرده نهایت لذت را ببرند بدون اینکه خروجی مناسبی برای جشنواره داشته باشند. تیم برگزاری این جشنواره که بارها به جشنواره های خارجی سفر کرده اند خوب از شکل و شیوه پذیرایی و وظایف میهمانان و خبرنگاران درباره میزبان مطلع هستند، امید که در دوره های بعد جشنواره جهانی به سمت حرفه ای شدن گام بردارد.