بعضی از استادان موسیقی ایرانی (اصیل- سنتی- مقامی) موسیقی بداهه را به موسیقی «حال» نیز تعبیر کرده اند. در این زمینه می توان آثار درویش خان، شیدا، محمدرضا لطفی و... را نام برد. استاد محمدرضا لطفی (1393-1325) علاوه بر آهنگسازی و همچنین نوازندگی تار، در نواختن انواع ادوات موسیقی از قبیل سه تار، نی، ضرب، دف، کمانچه و... تبحر و مهارت داشتند. خوانندگی ایشان هم، نه از روی تفنن بلکه از نیاز قلبی او سرچشمه می گرفت. بنیان مکتب خانه موسیقی به شیوه آموزش سینه به سینه و قدمایی، تشکیل گروه های سه گانه ارکسترشیدا (بویژه نگاه مهم ایشان به موسیقی رده بانوان)، تاسیس مرکز فرهنگی آوای شیدا، راه اندازی کارگاه ساز