آرشیو شنبه ۱۵ اردیبهشت ۱۳۹۷، شماره ۴۰۷۹
جلد دوم
۷
دیدگاه

نبود اراده قوی برای نجات کارون

امین الله محراب ( مدیر انجمن آوان سبز دزفول)

آلودگی کارون و تبعات آن موضوع تازه ای نیست. به دلیل فرسودگی شبکه آب آشامیدنی شهر اهواز هر بار که فاضلاب با آب شرب برخی ساکنان در هم می آمیزد و کیفیت آب پایین می آید، موضوع مورد توجه رسانه های استان قرار می گیرد. الان حدود یک ماه است که دوباره همین اتفاق روی داده و مساله کیفیت آب شرب اهواز سر زبان هاست. مساله آلودگی آب رودخانه کارون که بخش زیادی از آب شرب اهواز را تامین می کند، اما مساله تازه ای نیست. سال هاست که انواع فاضلاب های خانگی و صنعتی به طور گسترده به این رودخانه وارد می شود به طوری که این اتفاق باعث زوال تدریجی کارون شده است. طی سالیان طرح های مختلفی مثل احداث تصفیه خانه آب کارون برای نجات بخشی رودخانه از طرف مسوولان پیش بینی شده است اما هیچ کدام از این طرح ها به طور کامل به نتیجه نرسیده اند. مشکلات شهر اهواز در زمینه آب بسیار هم گسترده است برای مثال تعداد زیادی از ساکنان مناطق حاشیه شهر به دلیل فقر اقتصادی و فقر فرهنگی از شبکه رسمی آب شرب استفاده نمی کنند و معلوم نیست کیفیت آب مصرفی این انشعاب های غیرمجاز در چه وضعیتی است. این در شرایطی است که حتی در برخی مناطق فاضلاب بیمارستانی هم به کارون ریخته می شود. وضعیت به قدری بغرنج است که به راحتی می توان در قسمت های مختلف ورود فاضلاب به کارون را به چشم دید. درباره عملکرد مسوولان استان نمی توان گفت که برای بهبود وضعیت کاری نکرده اند. مثلا اخیرا طرح تعویض لوله های فرسوده شبکه انتقال آب شرب شروع شد یا دوباره درباره اتمام احداث تصفیه خانه های کارون وعده داده شد اما تکمیل این طرح ها نیازمند تصویب ردیف بودجه اختصاصی در سطح ملی و اراده همه جانبه مدیران تمام دستگاه های مسوول است. آنچه باعث شده این طرح ها به کندی پیش بروند به کمبود بودجه و نبود اراده کافی در سطح مدیریت ارشد استان بازمی گردد. حتی پیش از وجود پول باید اراده ای قوی برای به نتیجه رسیدن مجموعه طرح ها شکل بگیرد.