روزنامه نگاران وقتی قلم در دست می گیرند تا داستان بنویسند اغلب نمی توانند فارغ از چارچوب شخصیتی که با آن رشد کرده اند چیزی خلق کنند. به همین دلیل در نوشته های داستانی اغلب افرادی که زمانی «روزنامه نگاری» شغل آنها بوده، توجه به سوژه های خاص و جذاب دیده می شود.

«رضا استادی» روزنامه نگاری با بیش از 22 سال سابقه فعالیت در رسانه های مختلف و تجربه نگارش دو رمان و مدیریت روابط عمومی چند پروژه مهم تاریخی همچون مختارنامه، کلاه پهلوی، شوق پرواز و... است. این نویسنده در مجموعه داستان جدید خود با نام «خونه خالی» که بتازگی از سوی نشر «برکه خورشید» به بازار عرضه شده، 14 داستان اجتماعی با مایه های طنز را به مخاطبانش عرضه کرده است. این مجموعه داستان که از سوی نویسنده به مرحوم «محمدرضا رستمی» تقدیم شده است با جمله ای از نهج البلاغه آغاز می شود: «لذت ها تمام شدنی است و پایان ناگوار آن بر جای ماندنی...»

این نکته در چند داستان کتاب بوضوح دیده می شود؛ جایی که مخاطب با شخصیت هایی مواجه است که بی پروا دست به گناه می زنند و در ادامه با عقوبتی هولناک مواجه می شوند و مانند یک سیلی به گونه مخاطب نواخته می شوند.

در قصه های این مجموعه طنزی ظریف نهفته است که علاوه بر جنبه کنایی آن، جذابیت خوبی به داستان داده است. در این قصه ها همچنین می توان تصویری ملموس از جامعه امروز را یافت؛ تصویری که متاثر از اتفاق هایی مانند «ماجرای فیش های نجومی مدیران کشور»، «روابط خارج از قاعده میان آدم های جامعه»، «گسترش طبقه نوکیسه»، «بی وفایی آدم ها» و... به تصویری ماندگار از این دوره در قالب ادبیات داستانی تبدیل می شود و صراحت آن به یاد مخاطب می ماند.

دنیای نویسنده این کتاب دنیایی شخص و محدود به مسائل کم اهمیت نیست. برخلاف برخی نویسندگان حوزه داستان کوتاه که درگیر موضوع های کم اهمیت هستند و مسائلی از جنس دغدغه های شخصی را با فرم های پیچیده و تکنیک های داستانی روایت می کنند، نویسنده این کتاب به زبانی بسیار ساده و نثری روان می نویسد که این مساله خوانش کتاب را آسان می کند. تنوع موضوع ها نیز قطعا یکی از امتیازهای این کتاب است که آن را از نمونه های مشابه داستان های کوتاه متمایز کرده و تجربه خوبی از زیستن در این «خونه خالی» را در اختیار مخاطب قرار می دهد.