رئیس فدراسیون دوومیدانی انتقادهای شدیدی از همه کسانی دارد که پیست های تارتان ایران را تبدیل به جاده پیاده روی کرده اند. او می گوید سال ها در این زمینه مدیریت نشده است و حالا امکانات آنقدرکاهش یافته است که اگر مدیریت و برنامه ریزی درست و حسابی نشود کاری پیش نخواهد رفت.

در هر رشته ای شاید همگانی کردن ورزش بتواند خیلی از مشکلات را حل کند اما در رشته دوومیدانی این اتفاق به مشکلی بزرگ برای ما تبدیل شده است. هر کسی می خواهد کاری همگانی کند به سالن های دوومیدانی می آید. نمی دانم چرا این دوستان از سالن های دیگر استفاده نمی کنند.

ببینید، براحتی می آیند و روی پیست تارتان پیاده روی می کنند. خب این اتفاق به پیست ها آسیب می زند. حتما باید این کار مدیریت شود و مدیران کل ورزش و جوانان استان ها برای آن برنامه داشته باشند.

بله، و برای این اتفاق باید راهکارهای مناسبی را اندیشید. حرف ما این است که برای پیست های تارتان متعلق به فدراسیون هزینه شده است و قطعا تعویض آنها هم هزینه دارد. هر کسی می خواهد از این پیست ها استفاده کند باید هزینه اش را بدهد. در حال حاضر درچند استان این اتفاق افتاده است و همین کارها را می شود در همه استان ها و شهرها انجام داد. من حرفم را رک و پوست کنده می زنم. برای دوومیدانی کسانی تعیین تکلیف می کنند که استاد دانشگاه شده اند و برای خودشان کتاب می نویسند. این راهکار فوق العاده ای نیست و فقط و فقط به فدراسیون و دوومیدانی ضربه می زند. دو و میدانی به چنین افرادی نیاز ندارد و مربیان و کسانی می خواهد که در عمل کار کنند و زحمت بکشند.

در سال 96 که عملکرد خوبی داشتیم و می توانم از آن به عنوان سال طلایی دوومیدانی نام ببرم. برای امسال هم مسابقات بازی های آسیایی را در پیش داریم و می خواهیم در این رقابت ها هم با انگیزه بیشتری تلاش کنیم و مدال بگیریم.