از نظر قرآن، انسان در مسیر درکات و هبوط و سقوط به جایی می رسد که از حیوان هم پست تر می شود؛ زیرا حیوان، مقدراتی دارد که خدا برای او تعیین کرده است. این مقدرات برای او همان حد و اندازه ای است که مقتضی شان و شئون اوست؛ چنانکه مقدرات جماد و یا گیاه نیز این گونه است. پس برای آنها تنقیص و کاهش درجه نیست؛ زیرا خدا می فرماید:وخلق کل شیء فقدره تقدیرا؛ و هر چیزی را آفرید و بدان گونه که درخور آن بود اندازه گیری کرد.(فرقان، آیه 2) همچنین می فرماید: قال ربنا الذی اعطی کل شیء خلقه ثم هدی؛ موسی گفت: پروردگار ما کسی است که به هر چیزی خلقتی بخشید که در خور آن است، سپس هدایت کرد. (طه، آیه 50)