«اشتغال زن» مسئله ای است که به ویژه در دهه های اخیر، با وجهه ای جهانی و بدون مرز، به عرصه نظریه پردازی فرهنگی و اجتماعی وارد شده است. افزایش روزافزون اشتغال زنان با مفهوم «انجام کارهای تمام وقت، دارای مزد و بیرون از خانه توسط زنان» در بسیاری از جوامع، آن را به پدیده ای با جوانب متعدد از جهت شرایط و چگونگی اشتغال زنان (ساعات کاری، دستمزدها و مهارت ها)، تاثیرگذاری چندوجهی بر نهاد خانواده و مولفه های اجتماعی مرتبط مانند بیکاری مردان و تغییر بنیادین روابط اجتماعی زن و مرد مبدل ساخته است. بر این اساس، پدیده اشتغال زنان از زوایای متفاوتی قابل پژوهش و بررسی است؛ اما اولین سوالی که در این باره مطرح