یک کارمند شیلات با اشاره به این که با 700 هزار تومان در سال 78 کار پرورش ماهی را آغاز کردم، گفت: به سمت تولید بروید وقت تان هدر نرود.جوانی که اهل کار باشد برای خود کار درست می کند.

به گزارش تسنیم، علی علیجانی بازنشسته اداره کشاورزی طالقان و فارغ التحصیل رشته شیلات است.وی با 700 هزار تومان در سال 78 کار پرورش ماهی را آغاز کرد و در حال حاضر صاحب 18 استخر و یکی از موفق ترین پرورش دهندگان ماهی در کشورمان است و در کنار پرورش ماهی سالانه بیش از سه میلیون بچه ماهی نیز پرورش می دهد.

پرورش دهنده بچه ماهی می گوید: فارغ التحصیل رشته شیلات در سال 1358 از دانشگاه ارومیه هستم. به رشته شیلات بسیار علاقه داشتم و می خواستم یکی از بزرگ ترین پرورش دهندگان ماهی شوم. اما تحت تاثیر جو جامعه و کارمند شدن به سمت اداره کشاورزی کشیده شدم و کارمند شدم. کار کارمندی من را اقناع نمی کرد. صبح می رفتم بعد از ظهر برمی گشتم. کار برایم عادی شده بود. دیدم بعد از ظهرها وقتم به بطالت می گذرد. وقتم هدر می رفت. در اداره کارم را به نحو احسن انجام می دادم اما دوست داشتم بروم به سمت تولید و این شد که سال 78 بعد از این که در تهران با سرمایه اولیه ای که داشتم منزلی را با دو میلیون پیش و ماهی 30 هزار تومان اجاره کردم با700هزار تومان باقیمانده از پس اندازم پرورش ماهی را آغاز کردم.

وی ادامه داد: در ابتدا ترس داشتم اما با توجه به اطلاعات اولیه از این عرصه و علاقه ای که داشتم توانستم بر ترسم پیروز شوم و کار را با راه اندازی یک استخر شروع کنم. دو سال به دنبال مجوز بودم که بالاخره در سال 81 مجوز را گرفتم. در ابتدا از دلال ها تخم ماهی می خریدم و غذا هم از بازار تهیه می کردم و به استخر می ریختم تا ماهی ها بزرگ شوند. اما به مرور با پیشرفت کار و سود حاصله از کارم توانستم استخرها را بیشتر کنم و خودم به واسطه یک شرکت از فرانسه تخم ماهی وارد کنم. در حال حاضر با 18 استخر در حال فعالیت هستم و در کنار پرورش ماهی قزل آلا توانسته ایم سالانه سه میلیون بچه ماهی را پرورش دهیم و این بچه ماهی ها را به استان های فارس، کرمانشاه، قزوین، زنجان و آذربایجان شرقی ارسال می کنیم.

علیجانی گفت:متاسفانه دولت با واردات ماهی تیلاپیا کمر تولیدکنندگان را شکست. دولت با این کار اقتصاد مقاومتی را بی معنی کرد. با واردات تیلاپیا در سال 94 تولیدات ما نصف شده است تا جایی که بعضی از پرورش دهندگان ماهی دلسرد شده اند و با ادامه این کار دولت، احتمالا استخرها را جمع آوری کنند. تولید ماهی قزل آلا در کشور از 160هزار تن در سال 94 به 8070 هزار تن رسیده است. در دنیا تیلاپیا را ماهی فقرا می دانند اما در ایران به ماهی لوکس سر سفره ها تبدیل شده است. تیلاپیا رقیب جدی ماهی قزل آلاست در صورتی که کیفیت این دو ماهی اصلا قابل مقایسه نیست. در بسیاری از مقالات علمی ذکر شده است که ماهی تیلاپیا برای سلامت افراد ضعیف و مادران باردار ضرر دارد و تا جایی که امکان دارد از این ماهی استفاده نکنند زیرا ارزش غذایی ندارد، حتی مضر نیز هست. در ایران سرانه مصرف ماهی قزل آلا هشت کیلوگرم است در حالی که سرانه مصرف همین ماهی در کشور ژاپن 60 کیلو گرم است. این نشان می دهد ما به مصرف ماهی و خواص فراوان آن کم توجه هستیم.

علیجانی با تاکید بر نقش سازنده روستاها در بالندگی اقتصادی خاطرنشان می کند: متاسفانه روستاییان با وجود قابلیت های اشتغال زایی و ظرفیت کار به شهرها می آیند تا درآمدزایی داشته باشند. این درست مثل این است که کنار چشمه باشی و باز سراغ آب را بگیری. این مهاجرت ناشی از ناآگاهی روستاییان از ظرفیت های روستا و نیز آگاهی نداشتن آنها از نحوه پول درآوردن از این ظرفیت است. البته امکانات کافی در اختیار ندارند که در این زمینه دولت باید روستاییان را دریابد و فکری برای آنها بکند. یعنی یک سری از زیر ساخت ها را آماده کند تا جوانان بتوانند در روستاها به کار مشغول شوند. وام های بلند مدت و کم بهره یکی از راه های ایجاد اشتغال است. برگزاری کلاس های آموزشی از دیگر راه های اشتغال زایی است. الان طوری شده است که روستاییان نان و ماست خود را از شهر خریداری می کنند و به روستا می برند. این یک درد بزرگ است. اگر مشکل بیکاری جوانان ما حل شود دیگر خبری از آسیب های اجتماعی و بزهکاری نخواهد بود. باید این مساله را ریشه ای حل کرد. نباید ساده از کنار این قضیه رد شد. روستاها محور فعالیت های اقتصادی محسوب می شوند؛ زیرا سرشار از منابع و زیرساخت های طبیعی اند. متاسفانه 25 هزار روستا در حال خالی شدن هستند.

وی می افزاید: «تخم های چشم زده ای که کشورهای اروپایی و غربی به ما صادر می کنند عقیم و غیرقابل باروری هستند. ما بعد از پروار کردن این ماهی ها و مصرف آن در کشور دوباره مجبور هستیم از خارج این تخم ها را وارد کنیم. هدف آنها این است که ما همواره در تولید ماهی قزل آلا وابسته به آنها باشیم تا منافعشان تامین شود. تعجبی هم ندارد، غربی ها عاشق چشم و ابروی ما نیستند و فقط به سود خودشان فکر می کنند. این میزان وابستگی به کشورهای غربی بدون شک در تناقض با اقتصاد مقاومتی و امنیت غذایی ماست.»

این فعال اقتصاد مقاومتی درباره خطر واردات تخم چشم زده از کشورهای غربی، خاطرنشان می کند: «تخم های چشم زده ای که از فرانسه، ایتالیا و آمریکا وارد می شود بعضا دچار بیماری هایی هستند که برای سلامت مردم مضر است. خارجی ها براحتی می توانند سلامت مردم ما را به خطر بیندازند و این جای تاسف دارد. ضمن این که واردات تخم چشم زده باعث افزایش قیمت تمام شده ماهی قزل آلا می شود و حاشیه سود تولیدکنندگان کشورمان را محدود می کند. اگر روزی واردات تخم چشم زده متوقف شود، چیزی از تولید قزل آلای کشور باقی نمی ماند.»