کردهای عراق که بعد از همه پرسی سال گذشته مهر جدایی طلبی بر پیشانی آنها حک شده است، امروز مواجهه سیاسی سختی را در پیش دارند. بر اساس تخمین ها، کردهای عراقی، که همین حالا هم تعدادی از کرسی های پارلمان عراق را از دست داده اند، به واسطه دشمنی عمیق میان دو حزب اصلی سیاسی در این منطقه نیمه خودمختار و کوچکتر شدن مساحت منطقه ای که سابقا در آن تردد داشتند، نیمی از کرسی های خود را در پارلمان از دست خواهند داد.اقلیم کردستان عراق در ماه سپتامبر سال گذشته رفراندوم استقلالی برگزار کرد که در آن بیش از 90 درصد کردها به استقلال رای دادند. اما، همه چیز طبق برنامه ای که مسعود بارزانی در نظر داشت، پیش نرفت و کردها علاوه بر کرکوک بسیاری مناطق دیگر را در نتیجه واکنش شدید عراق و پس گرفتن برخی از اراضی از آنان از دست دادند. این درگیری نه تنها ضعف مناطق خودمختار کردستان را نشان داد بلکه از شکاف درونی کردها نیز پرده برداشت. طی حمله عراق به کرکوک، حزب دموکراتیک کردستان (ک. د. پ) و حزب رقیب آن اتحادیه میهنی کردستان (پ. ی. ک) سقوط کردند و نیروهای پ. ی.ک از این شهر نفت خیز عقب نشینی کردند و عراق توانست بدون آن که با مقاومت چندانی مواجه شود، کرکوک را تصرف کند. این اتفاق به دشمنی میان دو حزب کردستان، که در ماه های اخیر شدت بیشتری پیدا کرده است، انجامید. پیش بینی می شود این اختلافات منجر به از دست رفتن کرسی های بیشتری در پارلمان عراق توسط کردها شود. در آخرین انتخابات عراق در سال 2014، احزاب کردستان از 329 کرسی پارلمان 62 کرسی را از آن خود کردند که شامل شهرهای کرکوک، نینوا، دیاله و بغداد می شد. بر خلاف انتخابات سال 2014، امسال کردهایی که خارج از منطقه خودمختار زندگی می کنند در انتخابات مشارکت نخواهند کرد زیرا نیروهای امنیتی برای محافظت از جان رای دهندگان وجود ندارد. کردها با یک پسرفت دیگر نیز مواجه شده اند و آن این است که برای نخستین بار نامزدهایی در مناطق کردنشین معرفی شده اند که از سایر احزاب قومیتی هستند.