نظام آموزش عالی کشور که این روز ها اسیر هزاران مشکل دست وپاگیر شده و بخش زیادی از انرژی و توان مدیران و پژوهشگرانش صرف امور حاشیه ای می شود، همچنان رشد صعودی خود را در میان دانشگاه های آسیایی و جهانی ادامه می دهد؛ وضعیت قابل تاملی که از سویی نویدبخش یک آینده خوب برای کشور است و از سویی نیز فرصت های سوخته گذشته را به رخ می کشد.

مروری بر احوال دانشگاه های کشور در سالیان و ماه های جاری به خوبی درگیری آنها با مشکلات فراوان مدیریتی، صنفی، سیاسی، مالی و... را به نمایش می گذارد و این هشدار را به ذهن هر فردی می دهد که این شرایط آینده نظام آموزش عالی کشور را به مخاطره انداخته است؛ مشکلاتی که گویا در سال جاری نتوانسته است، مانعی بر سر راه رشد علمی کشور باشد.