برجام یک سند بین المللی و میان چند دولت است که به سادگی به دست نیامده است. در دوران مذاکرات بیش از 100 کارشناس مقابل حدود 10 کارشناس تیم مذاکره کننده ایرانی قرار داشتند و در نهایت با تلاشی دو ساله، این سند بی نظیر به دست آمد. در طول سال ها چنین توفیقی مشاهده نشد که کشور ما بتواند با 6 کشور ابرقدرت مذاکره کند، اما چنان منطق قوی ای داشته باشد که بتواند خواسته های خود را به آنان بقبولاند. شاهد این امر، مخالفت امریکایی ها، بویژه رئیس جمهوری این کشور با این سند است. در دوران مذاکرات نیز مخالفت های نتانیاهو و عربستان سعودی، نشان می داد که اتفاقا ایران درحال کسب توفیق است. خوشحالی امروز این طرف ها از خروج امریکا از برجام نیز خود دلیل دیگری برای این مدعا است.در کنار این تلاش های خارجی برای از بین بردن برجام، اگر عده ای هم از درون بخواهند این سند پرافتخار را تخریب کنند یا آثار آن را از بین ببرند، به واقع با همان کشورهای مخالف برجام همسو شده اند. از این رو، نه تنها چندجهتی در مقابل سند ملی مانند برجام پسندیده نیست، بلکه زمینه ساز همسویی با دشمنان انقلاب و نظام می شود. اهمیت هشدار رهبر معظم انقلاب مبنی بر دوقطبی نکردن جامعه بر سر برجام، درهمین راستا است. ایشان پیشتر نیز از کسانی که زحمت کشیدند و این سند رابه دست آوردند، تجلیل کرده بودند. سخنان رهبر انقلاب به عنوان شاخص مورد قبول همه و تعیین کننده است، اما از صاحبان تریبون بیش از دیگران انتظار می رود که به این هشدارهای ایشان توجه کنند. بویژه اینکه نه تنها رهبری نظرات خود را به تیم مذاکره کننده به کرات اعلام کردند، بلکه حتی امروز نیز ایشان خواستار اجرای برجام هستند. زیرا وقتی رهبر معظم انقلاب اروپایی ها را خطاب می کنند، خطاب شان بر اجرای برجام به همین صورت فعلی مبتنی است. وقتی ایشان این بحث را تکرار می کنند و منافع برجام را در نظر دارند، دیگران نمی توانند استدلال قوی برای رد برجام داشته باشند.