خشایار اعتمادی، هنرمندی که از نخستین خوانندگان موسیقی پاپ کشورمان بعد از انقلاب به شمار می آید از شرایط این روزهای تولید و عرضه آثار موسیقایی گلایه دارد و گفته است، تا وقتی به همین منوال باشد دیگر تمایلی به کار مستمر نخواهد داشت!

البته نقد او تنها به وضعیت عرضه و تقاضا نیست، اعتمادی معتقد است وضعیت ساختاری موسیقی پاپ در ماه های اخیر از قدرت و کیفیت چندانی برخوردار نبوده:«دیگر تنها برای این می خوانم که یادم نرود چه کسی هستم.» به گفته او موسیقی پاپ از سال 91 روند نزولی پیدا کرده و بازار موسیقی هم به قبضه آثار بی کیفیت درآمده است.

خشایار اعتمادی می گوید: «شرایط به گونه ای شده که من و همنسلانم برخلاف دهه هشتاد که پرتوان کار می کردیم دیگر انگیزه ای برای کار نداریم.» به عقیده این خواننده پاپ، اقتصاد موسیقی هم این روزها در اوضاع و احوالی ست که نمی توان آینده اش را پیش بینی کرد.

او معتقد است، کنسرت های باکیفیت جای خود را به اجراهایی داده که مخاطبان در آن تنها حرکات نمایشی، نور، جیغ و... آمده را از لپ تاپ می بینند و می شنوند. اعتمادی می گوید: «در چنین شرایطی دیگر جایی برای من و امثال من وجود ندارد، اینها دردهای بسیار عمیقی ست که بعید می دانم کسی به فکر التیام آنها باشد.»

گلایه های خشایار اعتمادی در شرایطی ست که به گفته او در کشورهای دیگر خوانندگان پیشگام به دلیل حمایت های معنوی و مادی مناسبی که از سوی تهیه کنندگان انجام می گیرد، همواره روی صحنه حضور دارند چراکه تهیه کنندگان تلاش می کنند با در نظر گرفتن تمام سلیقه ها کنسرت برگزار کنند.