(بدان ای سالک راه خدا!) این دعاهاست که به تعبیر بعض از مشایخ ما می فرمودند که قرآن، قرآن نازل است، آمده است به طرف پایین و دعا از پایین به بالا می رود، این قرآن صاعد است. معنویات در این ادعیه، آنی که انسان را می خواهد آدم کند، آنی که این افرادی که اگر سرخود باشند، از همه حیوانات درنده تر هستند، این ادعیه با یک زبان خاصی که در دعاها هست. اینها این انسان را دستش را می گیرد و می بردش به بالا، آن بالایی که من و شما نمی توانیم بفهمیم. (1)