احیای ارزش های برادری و برابری
هنوز یک دهه از انقلاب نگذشته بود که برخی روحانیون تصمیم گرفتند به دلیل اختلاف نظرهایی که در تشکل جامعه روحانیت مبارز ایجاد شده بود، راه جدایی پیش گیرند و تشکل مجمع روحانیون مبارز را تشکیل دهند. پس از این اتفاق بود که امام خمینی(ره) خطاب به روحانیون توصیه نامه ای نوشت که به منشور برادری شهرت یافت: منشوری که توصیه های آن با گذشت چند دهه همچنان برای مردم و مسوولان کارساز است. ما روح الله الموسوی الخمینی را امام می دانیم هم در گذشته و هم در حال و هم در آینده چرا که...
امام به گونه ای سخن می گفت که فراتر از زمان بود. از همین روی همیشه و در همه زمان می شود از بیانات و رهنمودهای امام استفاده کرد. منشور برادری امام دایره المعارفی است که اگر امروز واقعا به آن توجه شود بسیاری از کدورت ها و کینه ها از بین خواهد رفت. امام نه تنها در این منشور برادری بلکه در فرازهای مختلفی از سخنرانی های شان به فضای ارزشی برادری ها و برابری ها تاکید داشتند. ارزش هایی که احیای آن لازمه امروز ما است. هر چه جلو می رویم و زمان می گذرد، هم به دلیل وجود ارتباطات و هم به دلیل افزایش اطلاعات ونیازمندی هایی که جز با ارتباطات و اطلاعات میسر نمی شود به این جمع بندی می رسیم که امروز بیشتر از دیروز نیازمندیم و فردا بیشتر از امروز نیازمند. در چنین شرایطی یک حقیقت می تواند افراد را به هم نزدیک و یک تشکیک، تشتت و تردید فاصله ها را افزون کند. از همین رو تاکید بر ارزش های برادری و برابری که امام بر آن باور داشتند و از آن یاد می کردند در زمانه حال بسیار به کار خواهد آمد. در همین راستا باید اول بر آگاهی و دانایی خود بیفزاییم و دوم اینکه دشمنان مان را بهتر بشناسیم و از آنها فاصله بگیریم تا خدشه ای به وحدت و انسجام ما وارد نشود. در این راه نباید تفاوتی میان مسوولان و مردم قائل بود. در این راه هر فردی می تواند کارساز باشد و تک تک ما اگر به این راه بی تفاوت باشیم، می توانیم در اختلافات اثر بگذاریم. ما باید ملت و امت و مکتب را در کنار هم قرار دهیم. پیرو مکتب باشیم. در میان امت اتحاد ایجاد کنیم و واقعا ولایت را رهنمود زندگی خود قرار دهیم.
اتحاد و وحدت و همدلی از نقاط کانونی گفتمان امام در دهه 60 بود. در همه سال های پس از انقلاب امام خمینی به واقع بر روی اتحاد تاکید داشتند و به شدت از تفرقه و تقابل بیزار بودند و همواره توصیه می کردند در همه کار اتحاد را در نظر گرفته و از تقابل بپرهیزیم.
وصیتنامه عبادی- سیاسی حضرت امام هم منشور 29 صفحه ای است که در جای جای آن بر موضع اتحاد و وحدت تاکید شده است. البته فراز آخر وصیت امام هم بسیار دلچسب و دل نشین است. آنجایی که می فرمایند «اکنون با دلی آرام و قلبی مطمئن و روحی امیدوار به رحمت الهی از خدمت خواهران و برادران مرخص و به سوی جایگاه ابدی سفر می کنم.» این فراز تا پایان بسیار دلپذیر ودلچسب است. امام سمبل رحمت الهی بود و همواره توصیه می کردند در همه زندگی خدا را در نظر داشته باشیم: توصیه ای که هم پای توصیه به وحدت و اتحاد می تواند در شرایط امروز برای مردم و مسوولان بسیار کارساز باشد.