هنگام سپیده دم خروس سحری / دانی که چرا همی کند نوحه گری

یعنی که نمودند در آیینه صبح / کز عمر شبی گذشت و تو بی خبری

همیشه شعر بالا را به نام خیام خوانده و شنیده ایم. ولی استاد سید علی میر افضلی در این باره می گوید: «در ص 894 بیاض تاج الدین احمدوزیر، این رباعی با عنوان «للشیخ العارف روزبهان قدس سره» به چشم می خورد... استادهمایی نیز در ص 51 مقدمه کتاب خویش (طربنامه) آن را به نقل از جنگ خطی مورخ 875 هجری متعلق به سهیلی خوانساری، از شیخ روزبهان دانسته و نسبت آن را به خیام رد کرده است. در مجموعه خطی مورخ 814 -813 هجری موزه بریتانیا نیز، رباعی یادشده به نام شیخ روزبهان بقلی است. با این حساب نسبت دادن آن به خیام دیگر وجهی ندارد». (رک: مقاله «رباعیات خیام در شش جنگ کهن فارسی»، صص 17-16