در یک حدیث قدسی خداوند متعال به پیامبر گرامی اسلام(ص) می فرماید: ای احمد! بنده اگر به شکمش گرسنگی دهد و زبانش را حفظ کند، به او حکمت می آموزم. اگر او کافر باشد، حکمتش حجت بر ضد او خواهد بود و باری است بر او و اگر مومن باشد حکمتش برای او نور و برهان و شفا و رحمت خواهد بود. پس آنچه را که نمی دانسته خواهد دانست. و می بیند آنچه را که نمی دیده است. اولین چیزی که به او می نمایانم عیب های خودش هست، تا اینکه مشغول به عیوب دیگران نشود، و ظرافت های آگاهی را به او نشان می دهم تا اینکه شیطان بر او داخل نشود. (1)

___________________

1- بحارالانوار، ج 74، ص 28