سازمان جنگل ها برای مقابله با حریق های حادث شده در عرصه های طبیعی، لجستیک، پشتیبانی و مونیتورینگ مناسبی ندارد. این سازمان صرفا به برنامه کنترلی آن هم با ابتدایی ترین وسایل و امکانات شامل بیل، چنگ و... روی می آورند. از آنجا که اغلب آتش سوزی ها در مناطق صعب العبور رخ می دهد، برنامه های کنترلی با وسایل ابتدایی با شکست مواجه می شود.

به نظر می رسد این سازمان در مقابله با حریق از امکانات قانونی خود استفاده نمی کند، زیرا طبق قانون در مواقع آتش سوزی تمام نیروها موظف به ارائه نیرو، خدمات و امکانات هستند، اما شما هیچ گاه همکاری این نیروها را نمی بینید. سوال این است که چرا این همکاری ها انجام نمی شود؟ آیا سازمان در مواقع حریق درخواست کمک می کند و سایر نهادها با این مجموعه همکاری نمی کنند؟ اگر سازمان درخواست همکاری به سازمان های دیگر در مواقع آتش سوزی نمی دهد، به شدت مقصر است و اگر درخواست می دهد و سایر نهادها به این مجموعه کمک نمی کنند، باید طبق قانون از آنها شکایت کند تا این رفتار دیگر دستگاه ها برای آنها تبعات حقوقی داشته باشد. در هر صورت سازمان جنگل ها در این هماهنگی ها بشدت ضعیف عمل می کند..

پیش از این هم پیش بینی کرده بودم که امسال سال آتش سوزی است. برای این گفته چند دلیل دارم. امسال بهار پربارانی داشتیم و این مساله باعث انبوهی گیاهان علفی می شود. این گیاهان در مدت کوتاهی خشک می شوند و وقتی خشک شدند، به سرعت برای آتش سوزی آماده می شوند. در زاگرس که درختان آن بشدت تحت استرس هستند، گیاهانی که تروفیت نامیده می شوند به شدت در این اکوسیستم توسعه پیدا کرده است. این گیاهان از دسته علف های هرز هستند و رویش آنها در جنگل نشان دهنده شرایط نامناسب گسترش جنگل و افزایش خطر آتش سوزی است. تروفیت ها با یک گرمای معمولی و حتی با انعکاس نور ته استکان به درجه اشتعال می رسند و در جنگل آتش سوزی ایجاد می کنند. سازمان جنگل ها باید برای چنین شرایطی برنامه ریزی داشته باشد و تجهیزات و پشتیبانی مناسب را فراهم کند.