یکی بود یکی نبود زیرگنبد کبود یک کتابدار در یک کتابخانه روستایی نشسته بود. این کتابدار با این که نهادی بود ولی در کتابخانه روستایی کار می کرد. از اونجا که خیلی به کودکان علاقه داشت، زمینه ای فراهم کرده بود که بهترین کتابخانه کودک محور استان را بسازند؛ البته افراد زیادی در این مساله به اون کمک می کردند. خلاصه خدا خیرشان دهد که همگی محیطی ساخته بودند که کودکان خیلی به آن علاقه داشتند. راستی تا یادم نرفته، بگویم که اسم کتابدار این کتابخانه آقای شهبازی نژاد بود که بچه ها «آقای اجازه» صدایش می کردند و یک خانم مهربان و فعال هم آنجا بود به نام خانم حیدری.