من از 10 سالگی به طور جدی فوتبال بازی می کردم و هنوز هم فوتبال بازی می کنم و طبیعتا بسیار علاقه مند به این ورزش هستم. راستش حرف زدن درباره بازی امروز کمی سخت و دشوار است و همه چیز را باید واگذار کرد به درون زمین و اتفاقاتی که آنجا می افتد. اما روی کاغذ آنچه به چشم می آید این است که پرتغال یک ابرستاره فوق زمینی دارد به نام رونالدو که مهم ترین مساله هم به نوعی در برابر تیم ما حضور همین کریس رونالدو است. اگر بتوانیم طوری او را از کار بیندازیم من فکر می کنیم حریف باقی نفرات پرتغال شدن آنچنان کار سختی نیست. فوتبال برآمده از زندگی است و تکنیک ها و شگردهایی که اجرا می شوند و تمام می شوند اما هنر روح و عاطفه و احساس محض است در حالی که فوتبال چیزی به جهان بینی و نگاه زیباشناسانه شما اضافه نمی کند. با این حال ما در تئاتر هم مثل فوتبال یک اصل مهم داریم به نام تمرکز و هماهنگی. در تئاتر هم ما بازیگران، مثل بازیکنان فوتبال به هم پاس می دهیم و در نهایت گل می زنیم. البته ما همیشه گل را پایان کار می زنیم و یک گل هم بیشتر وجود ندارد و آن هم زمانی است که نتیجه کار را در چشم و نگاه و حس مخاطبانمان می بینیم. به هر صورت امیدوارم امروز بتوانیم پرتغال و رونالدو را با هم متوقف کنیم و با برد این تیم به دور بعدی راه پیدا کنیم. امیدوارم بازی باطراوت و هجومی و با تعقلی را از تیم ملی کشورمان شاهد باشیم و با اعتماد به نفس و تجربه گرفتن از تیم های بزرگی مثل آلمان بازی را در یک نود دقیقه خلاصه کنیم که هر دقیقه آن امکان برد و باختمان وجود دارد.