کافی است به شبکه های اجتماعی به خصوص توییتر نگاهی بیندازیم، به نظر می رسد بخش بزرگی از مسائل عرصه سیاست ایران امروز در این شبکه ها رقم می خورد. کمتر موضوع سیاسی ای است که در طول 4 سال گذشته ربطی به فضای مجازی پیدا نکرده باشد یا اساسا از دل همین فضا شکل نگرفته باشد. همزمان با سیاستمداران، روزنامه نگاران و افراد شناخته شده در این شبکه ها ما با جنبشی نیز مواجه هستیم که فضای متفاوتی را ترسیم می کند: جنبشی که می توانیم نام آن را «جنبش فیک ها» بگذاریم: افراد بی نام و نشان و کسانی که هیچ شناختی از نگرش آنها، تحصیلات آنها، مواضع آنها و... در دست نیست و مداوما هم از سوی بخشی از مردم پذیرفته و تایید می