«ایران»: «سینما بازیچه من است. من در 66 سالگی با این اسباب بازی هنوز بازی می کنم. من دغدغه های جفنگ ندارم. دغدغه داشتم اگر بار دیگر به دنیا می آمدم شهردار می شدم نه فیلمساز. شهردار نه اینکه مدیر شوم و پشت میز بنشینم بلکه در خیابان ها باشم و کار کنم.» عیاری این صحبت ها را در کارگاه فیلم «سینما-چشم» و به بهانه اکران «آن سوی آتش» مطرح کرده است؛ فیلمی که در جشنواره سال 66 برنده جایزه کارگردانی شد و در جشنواره کن به نمایش درآمد و بسیاری از منتقدان آن را جزو ده فیلم برتر تاریخ سینمای ایران می دانند. کیانوش عیاری اما آن را فیلمی شهری عنوان می کند که ثروتی را در زیرزمین و هسته خود دارد و فقری پراکنده در پوسته زمین و بالای این خاک.