همه چیز گران شده، آنقدر که هر کس برایش راهکاری ارائه می دهد و فکری می کند. دلار گران شده، خانه، اتومبیل، کرایه تاکسی و.... به میوه فروشی بروی و برگردی، از میوه خوردن پشیمان می شوی و ده ها مثال دیگر که این روزها به آنها پرداخته شده است. حالا در این شرایط ناامن اقتصادی که بقول معروف هشتمان گروی نه است، آیا جایی برای فرهنگ و هنر باقی می ماند؟ هر چند مردم تلاش کنند که به این سوال پاسخ مثبت بدهند، اما باز هم چنین کاری دشوار است. طبیعی است که وقتی مردم یک جامعه نیازهای اساسی ترشان را در خطر گرانی و... می بینند، درصدد تامین معاش خود هستند و کمتر فرصتی برای هزینه در عرصه فرهنگ و هنر خواهند داشت. حالا و در شرایطی که دشواری هایش بیش از هر چیز بر فرهنگ و هنر و فعالیت های مرتبط با آن تاثیر می گذارد، نیاز به حضور پررنگ دولت در این عرصه احساس می شود.