آن نازنین نگار که چون دلبری کند

ما را به یک اشارت خود رهبری کند

موسای روزگاری و عیسای هر زمان

پیش تو کیست دعوی پیغمبری کند

برگرد با درفش عدالت به پیش ما

کو کاوه ای که مثل تو آهنگری کند

خورشید ادعای تکلم نمی کند

جایی که چشم های تو روشنگری کند

مرغ دلم با یاد تو به عرش می رود

وقتی که یاد شعر و زبان دری کند

آن کس که تا جانب خدا پر کشیده است

ای کاش یاد این دل نیلوفری کند