آرشیو یکشنبه ۲۴ تیر ۱۳۹۷، شماره ۹۲۶۲
صفحه اول
۱
سرمقاله

فریب ژست برجامی دموکرات ها را نخوریم!

حنیف غفاری

طی روزهای اخیر، برخی سناتورهای حزب دموکرات و خصوصا مقامات دولت سابق آمریکا (دولت اوباما) به دفاع از توافق هسته ای با ایران پرداخته و خود را حامی این توافق معرفی می کنند. این در حالی است که اوباما و همراهانش اصلی ترین نقش را در بر هم خوردن برجام داشته و خود نیز در دورانی که در راس معادلات سیاسی و اجرایی ایالات متحده آمریکا قرار داشته اند، از هیچ گونه اقدامی در راستای تضعیف برجام فروگذار نکرده اند.

دونالد ترامپ، رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا در جریان برگزاری رقابت های انتخابات ریاست جمهوری سال 2016 میلادی، تهدید کرد که در نخستین روز حضورش در کاخ سفید برجام را پاره خواهد کرد. همچنین بسیاری از جمهوری خواهان در ماه های قبل از تصویب توافق هسته ای با ایران تاکید کرده بودند که رئیس جمهور بعدی آمریکا (پس از اوباما) می تواند با یک «چرخش قلم» توافق هسته ای را از بین ببرد.اگرچه امضای توافق هسته ای در تیرماه سال 2015 میلادی و متعاقبا تصویب قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد، بنابرادعای تیم محترم مذاکره کننده هسته ای، جای شبهه ای را در خصوص برجام و ضمانت حقوقی آن باقی نگذاشته بود اما در همان زمان، بسیاری از منتقدان داخلی برجام نسبت به آثار و تبعات حضور رئیس جمهوری مخالف برجام در آمریکا هشدار می دادند. تعبیه «مکانیسم ماشه» در برجام نیز این دغدغه را به طور کامل تقویت می کرد که بر خلاف ادعاهای صورت گرفته در خصوص «استحکام حقوقی بر جام»، این توافق تابعی از اخم و لبخند دولت های عضو دائمی شورای امنیت سازمان ملل متحد از جمله ایالات متحده آمریکا خواهد بود.بر همگان مسجل بود (و هم اکنون بیش از پیش مسجل شده است) که مکانیسم ماشه صرفا در راستای تامین منافع ایالات متحده آمریکا در برجام و امکان بازگشت تحریم های ایران تعبیه شده است. نباید فراموش کرد که گنجاندن مکانیسم ماشه در برجام، توسط جان کری و باراک اوباما و تیم دموکرات های آمریکا صورت گرفته است.

کسانی که امروز در تلاش برای جلوگیری از لغو برجام توسط ترامپ هستند! اقداماتی از جمله وضع محدودیت های صدور ویزا برای کسانی که به ایران سفر می کنند، تمدید قانون آیسا و فراتر از آن، اقدامات وزارت خزاته داری دولت اوباما علیه شرکت هایی که قصد داشتند پس از انعقاد برجام همکاری های خود با ایران را آغاز کنند، جملگی نقض عینی توافق هسته ای از سوی دولت پرادعای قبلی آمریکا محسوب می شد. در چنین شرایطی نباید فریب ژست دموکرات ها در حمایت از توافق هسته ای با ایران را خورد!

نباید فراموش کرد که امروز نقض برجام و لغو توافق هسته ای از سوی رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا، با پاس گل اوباما و جان کری و دموکرات هایی صورت می گیرد که مدعی پایبندی نسبت به برجام می باشند. بدیهی است که در مقابل چنین نقض عهدی از سوی ایالات متحده آمریکا، لازم است ما نیز از ظرفیت های داخلی کشورمان در مجلس شورای اسلامی، شورای عالی امنیت ملی و... استفاده کنیم. به عبارت بهتر،کاملا جایز است که ما نیز در برهه فعلی، از اهرمی به نام «قوانین داخلی کشور» در راستای مقابله با خروج ایالات متحده آمریکا از برجام استفاده کنیم. در این معادله، نمی توان به ظرفیت های موجود در توافق هسته ای و قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل متحد استناد کرد زیرا اکثر بندها و مفاد این توافقنامه و قطعنامه، بر اساس خواسته های ایالات متحده آمریکا و متحدانش نگاشته شده است. با این حال، آنچه قدرت مانور کشورمان را در مقابله با ایالات متحده آمریکا و نقض عهد آن در قبال برجام افزایش می دهد، استفاده از ظرفیت ها و قوانین مصوب داخلی (در حال و آینده) خواهد بود. بدیهی است که در این معادله، تفاوتی میان دولت فعلی و دولت قبلی آمریکا وجود ندارد و هر دوی آنها، باید به عنوان دولت هایی عهد شکن و غیر قابل اعتماد مورد شناسایی دستگاه دیپلماسی ما قرار بگیرند.