آرشیو سه‌شنبه ۲۶ تیر ۱۳۹۷، شماره ۵۱۵۴
ورزش
۱۸
یادداشت

لذت فوتبال تهاجمی

افشین پیروانی

جام جهانی 2018 روسیه از چند منظر منحصر به فرد بود و ضرورت دارد به آنها توجهی ویژه شود. بدون تردید درک این نکات ظریف می تواند به ما در کم کردن فاصله ها با فوتبال مدرن کمک کند:

برگزاری جام جهانی یک درس بزرگ برای کشورهایی بود که به دنبال برگزاری تورنمنت ها و رویدادهایی عظیم مانند این بودند. روسیه در حالی این تورنمنت را در امنیت کامل برگزار کرد که از چند سو به حملات تروریستی تهدید شده بود و حتی برای ترور مسی و رونالدو نقشه کشیده بودند! برگزاری جام با این نظم و همین طور برقراری امنیت تیمها و تماشاگرانشان به علاوه امنیت سیاستمداران پرشماری که مدام در حال پرواز به سوی شهرهای مختلف روسیه بودند تا بازی کشورشان را ببینند، درس بزرگ تشکیلاتی در امر میزبانی بود.

این جام 169 گل داشت. یعنی میانگین 64/2 گل در هر بازی که آماری فوق العاده است. از بازی افتتاحیه که پنج گل داشت تا بازی شصت و چهارم که شش گل داشت، همه بازی ها دیدنی و پرگل و جذاب بود. بجز بازی دانمارک و فرانسه که با تساوی بدون گل تمام شد و آمار کل جام را خراب کرد، دیگر بازی ها گل داشت و نشان داد که تیم ها برای ارائه فوتبال جذاب، هجومی و تماشاگرپسند برنامه دارند. این آمار حتی در بازی هایی که به نظر تقابلی ناعادلانه می آمد دست نخورد. در بازی ژاپن مقابل بلژیک همه به یک برد آسان برای بلژیک فکر می کردند؛ اما ژاپن در دقایق بسیاری از آن بازی جذاب، از حریف پرستاره خود پیش بود.

آمار بالای گل به خودی یکی دیگر از نکات مهم این جام بود. بازیکنان بسیاری دروازه خودی را باز کردند که این اتفاق البته به دلیل فشار بالای بازی و حملات حریف بود.

کرواسی تا فینال نمایشی قابل احترام داشت. این تیم اگرچه در بازی های یک هشتم نهایی و یک چهارم نهایی تا دقیقه 120 پیش رفت و با ضربات پنالتی به برتری رسید؛ اما در دیدار مقابل انگلیس در نیمه نهایی هم خسته نبود و پا پس نکشید. حتی گل برتری این تیم در وقت دوم اضافی آن بازی به ثمر رسید. این نکته ارزش و اعتبار ریکاوری علمی در فوتبال امروز را نشان می دهد. نکته ای که قطعا مربیان بزرگ قیمت آن را بخوبی می دانند.