باور کنید اگر به یک نفر صد کلمه روی صد کاغذ بنویسند و بدهند و از او بخواهند که به عمد جمله های بی در و پیکری بسازد، حاصل کار بهتر از اینی می شود که الان در متن ترانه ها و تصنیف های ما هست. یعنی حتی اگر عمدا بخواهد جملات نامفهوم و بی خاصیت بسازد نمی تواند تا این اندازه که الان بی سلیقگی به خرج داده می شود بی سلیقگی کند. پدیده ای به نام تهیه کننده محوری چنان دامان موسیقی پاپ و سنتی با کلام ما را گرفته است که حالا حالاها ول کنش نیست. این اعجوبه ها که معلوم نیست طی چه سازوکاری مجوز تهیه کنندگی گرفته اند انگار از سطح بی سلیقه ترین آدم های جامعه هم بی سلیقه ترند و هر کاری که دل شان بخواهد می کنند