میهمانی شام جودی شیکاگو یکی از مهم ترین آثار هنری قرن بیستم است که در سال 1979 کار شده است. این اثر شامل میزی است که هر ضلع آن چهارده متر طول دارد و بر زمینی مثلثی و با کاشی چینی قرار گرفته است. این میز مزین به نام 999 زن است که با رشته های طلایی نوشته شده و سی و نه نشستن گاه به نشانه زنان مهم تاریخی دارد. از این زنان با بشقابی چینی، کارد و چنگال، جامی طلایی و رومیزی بزرگ تجلیل شده است.

شاید برای شما هم این پرسش پیش می آید که چرا چنین اثری اهمیت فراوانی در تاریخ هنر معاصر دارد؟ این اثر هم به نقش هنری زنان در صنایع دستی و هم به نقش آنها در خانه برای آماده سازی میهمانی شام اشاره دارد و هم اینکه شکل هندسی مثلث به وجه جنسی زنانه ارتباط می یابد و هم به شام آخر مسیح. در واقع هنرمند در کار خود اشاراتی دارد که بعد از او راهگشای بسیاری از هنرمندان دیگر که دغدغه حقوق زنان را داشته اند می شود. نخستین زن نشسته بر میز ایزدبانوی ازلی ایشتر است که اشاره به تقدم نگاه مادرسالارانه بر نگاه مردسالارانه دارد. شیکاگو زنان تاریخی خود را با جرجیا اوکیف پایان می برد. اوکیف تنها شخصیتی است که در کار شیکاگو از او تجلیل شده و او آن زمان زنده بوده است و باقی زنان این کار شخصیت هایی مهم تاریخی هستند.