محمدرضا باهنر دبیر کل حزب جامعه اسلامی مهندسین بعد از درگذشت حبیب الله عسگر اولادی مدیریت جبهه پیروان خط امام و رهبری را به دست گرفت؛ همه انتظار داشتند زمانی که لابی من ادوار مختلف مجلس در راس بزرگ ترین تشکیلات حزبی اصولگرایان قرار می گیرد، حرکت این تشکل تقویت شود و باهنر بتواند به آرزوی همیشگی خود یعنی وجود دو یا سه حزب قدرتمند در کشور، جامه عمل بپوشاند.

او تاکید دارد «بنده در غیبت دو سه حزب قدرتمند بر آینده مردمسالاری دینی بیمناکم و نگرانم که آیا این مردمسالاری دینی می تواند به سر منزل مقصود برسد یا نه؟» با این همه در پاسخ به سوال «ایران» مبنی بر اینکه چرا تاکنون خود برای تاسیس یک حزب فراگیر در اصولگرایان اقدام عینی و ملموس نکرده است، به مشکلات پیش رو در این باره اشاره داشته و می گوید:«سیاست ورزان ما منافع حزب را می خواهند اما نمی خواهند هزینه های حزبی بودن را بپردازند؛ عادت کرده اند فقط از منفعتش بهره مند شوند؛ برای نمونه در انتخابات مجلس شورای اسلامی 140 نفر از فهرست «امید» وارد پارلمان شدند اما همان موقع که محمدرضا عارف برای ریاست مجلس نامزد شد، فقط 104نفر به او رای دادند؛ آن 36 نفر چه شدند؟ درحالی که در انتخابات امریکا زمانی که در رقابت نهایی خانم کلینتون انتخاب شد آقای ساندرز اگرچه یک هفته ای سکوت کرد و به ظاهر در شوک و ناراحتی بود، اما بعد از یک هفته بیانیه داد و از خانم هیلاری حمایت کرد، چون چاره دیگری نداشت حزب از او این را طلب می کرد. در حالی که در کشور ما 14 نامزد تا روز آخر در انتخابات ریاست جمهوری باقی می مانند»! وی مانع بعدی را در بخش هایی از قانون اساسی و قانون عادی می داند و درعین حال تاکید می کند قوانین عادی قابل حل است. باهنر در بخش دیگری از این گفت و گو در پاسخ به سوالی درباره سرنوشت «جبهه مردمی نیروهای انقلاب»، می گوید: «داریم تلاش می کنیم و تجربه می کنیم؛«جمنا» یک قدم های خوبی برداشت، ولی اشکالاتی هم بود. در مصاحبه های قبلی بارها گفته ام باید یک سری از اشکالات برطرف شود. اصولگرایان در انتخابات ریاست جمهوری یازدهم 4کاندیدا داشتند که تا روز آخر ماندند؛ اما در سال 96 یک نفر ماند. اما به هر حال باید مشکلات برطرف شود،ممکن است اسمش «جمنا» نباشد.»