ارتش صلیبیون، طی دو روز، چهل هزار مسلمان را با وحشیانه ترین شیوه ممکن به قتل رساندند. یکی از صلیبیون به نام ریموند در کتاب «اولین جنگ صلیبی: اعتبار چشم ها» نوشته «آگوست سی کری» در توصیف آن فجایع می گوید:

«مناظر شگفت آور بودند. بعضی از مردان ما سر دشمنان خود را قطع می کردند، برخی آنها را در حالی که روی برج بودند، هدف تیر قرار می دادند تا سقوط کنند، بعضی آنها را بیشتر شکنجه می کردند و در آتش می انداختند. در کوچه های شهر، پشته های سر و دست و پا دیده می شد. برای حرکت باید با احتیاط از میان اجساد انسان ها و اسب ها عبور می کردیم. اما این ها در مقایسه با آنچه در معبد سلیمان صورت گرفت، بی اهمیت است. در معبد و رواق سلیمان، مردان ما در حالی که خون به زانوها و افسار اسب هایشان می رسید، عبور می کردند...»