در روز رای گیری، پنس به کنگره فرستاده شد تا برای اعمال نفوذ، آخرین تیر ترکش خود را به سوی انجمن آزادیخواه مدوز رها کند. (افراد رایان معتقد بودند بنن پنهانی مدوز را تشویق می کند از رای دادن خودداری کند، هرچند قبلا در همان هفته بنن با خشونت به انجمن آزادیخواه دستور داده بود به این طرح رای بدهد، به قول والش «نمایش احمقانه بنن») ساعت سه و نیم، رایان به رئیس جمهوری زنگ زد تا بگوید پانزده تا بیست رای کم دارند و لازم است رای گیری را متوقف کنند. بنن تحت پشتیبانی مولوانی، که کارگزار کاخ سفید در کنگره شده بود، همچنان خواستار رای گیری فوری شد. شکست در اینجا شکستی برای رهبری جمهوریخواه بود. این برای بنن هم خوب بود: بگذار شکست بخورند.