جوی ویلیامز نویسنده ای امریکایی است که در سال 1944 متولد شد و با نوشتن چهار رمان جای پای خود را به عنوان یکی از مهم ترین نویسنده های معاصر تثبیت کرد. نخستین رمانش با نام ایالت گریس (1973) نامزد جایزه کتاب ملی شد. تازه ترین اثر او با نام سریع و مرده (2000) به فهرست نهایی جایزه کتاب پولیتزر راه پیدا کرد. اولین مجموعه داستان کوتاه با قلم او تحت نام مراقبت کردن در سال 1982 منتشر شد و به خوانندگان آثارش ثابت کرد که در داستان کوتاه نویسی نیز مهارت دارد. دومین مجموعه داستان کوتاه به نام فرارها در سال 1990 به دست مخاطبان آثارش رسید و پس از آن مجموعه مقاله هایش را برای طرفدارانش در قالب کتابی منتشر کرد که نامزد دور نهایی جایزه حلقه منتقدان کتاب ملی شد.

کودکی در جنوب شهر با شلیک گلوله ای که ضاربش در خودرویی در حال حرکت بود، کشته شد. قرار نبود او قربانی باشد، تنها هفت سال داشت. واقعا هیچ قصد و نیتی برای کشتن او وجود نداشت. ضارب فقط می خواست روستایی ها را بترساند؛ روستایی هایی در خانه های مشخص و تعیین شده. آنجا حتی خانه لوئیس کوچولو هم نبود. اما او اتفاقی آنجا بود، برای دیدن دوستی که سوسماری را به عنوان حیوان خانگی اش نگهداری می کرد و سوسمار هم یک جورهایی مریض شده بود و هیچ کس نمی دانست چرا، بیشتر اوقات رنگش زرد و سبز می شد، شاید کسی به اشتباه به او اسفناج خورانده بود. ناگهان هیاهویی شنید، پسرها از خانه بیرون دویدند. به سینه لوئیس گلوله ای شلیک شده بود و مرده بود. خانواده اش برای پرداخت هزینه های مراسم خاکسپاری، کارواش سیاری به راه انداختند. این کار غیرعادی نیست. این خبر در روزنامه ها منتشر شد و افراد زیادی به کارواش آمدند، بیشتر آنها ماشین هایشان تر و تمیز و واکس خورده بودند و به شست و شو نیازی نداشتند و خانواده اش قدردان این آدم ها بودند.