سیدعلی صالحی، شاعر ایرانی در کارگاه شعرش در خیابان پاسداران با ندیم گورسل نویسنده ترک دیدار و گفت وگو کرد. گپ و گفتی چندساعته که صالحی و میهمانش از هردری سخن گفته اند؛ از شعر مدرن گرفته تا روزگار رفته و... آقای شاعر، چهل و چند سال است که شاعری می کند و نخستین تجربه های شاعری اش با جریان «موج ناب» گره می خورد که منوچهر آتشی و هرمز علی پور و... از چهره های مطرح این جریان شعری اند.

آقای شاعر در روایت آن روزگار می گوید: «سال یکهزار و سیصد و پنجاه و سه بنده به همراه چهار نفر از دوستانم جریان موج ناب را به راه انداختیم. کمتر از پنج سال بعد از آن، مجموعه همه این جریان ها به انقلاب اسلامی برخورد و...»

شاعری که در سال های دهه شصت با تبیین ایده شعر گفتار، راهش را از «موج ناب» جدا کرد تا نگاه مستقل اش را در ادبیات پی بگیرد. هرچند مخاطبانش شعر او را از دهه شصت دنبال کردند، اما از نیمه اول دهه هفتاد بود که صالحی با مجموعه شعر های «دیر آمدی ری را...» و «نشانی ها» با اقبال گسترده تری روبه رو شد.

کسانی متاثر از ایده های او بار ها از این دو مجموعه اثر گرفتند و سعی کردند آثاری را به تقلید از این نوع نوشتار خلق کنند؛ اما هیچ وقت به توفیق آقای شاعر دست پیدا نکردند.

از سی سال پیش تاکنون آثار متعددی را چاپ کرده است که می توان از سادگی و صمیمت به عنوان دو ویژگی مهم نوشتارش یاد کرد؛ دو مولفه ای که در فراگیر شدن سروده هایش نقش مهمی را ایفا کرده اند. او حالا در دیدار با ندیم گورسل از شعرنو و راهی که در این سال ها طی کرده، سخن گفته است.