خوشا به حال گیاهان که عاشق نورند، بیشتر از آن که یک شعر و فانتزی باشد یک سبک زندگی گیاهی است. نور، اصل زندگی گیاهان است. حتما تا حالا برایتان پیش آمده که یک گلدان نو می خرید و بعد از مدتی طراو ت و تازگی اش را از دست می دهد. رنگ برگ هایش مخصوصا برگ های جدید کمرنگ، ریز و فاصله شان از هم زیاد می شود، ساقه هایش کشیده، ترد و شکننده و گل هایش کم پشت می شوند. از دور که به آن نگاه می کنید یک موجود نازیبا دارید که شبیه روزهای اولش نیست. این طور مواقع گیاه واقعا خسته به نظر می رسد. چنین اتفاقی در گل ها رشد علفی گفته می شود و دلیلش هم کمبود نور است. قد کشیدن به سوی نور و روشنایی راهی است که گل برای رفع نیازش خود پیدا می کند.

گیاهان مختلف نیاز نوری متفاوتی دارند پس باید میزان نیاز نوری هرگیاه را شناخت و متناسب با نیازش آن را در نقطه مناسبی از خانه قرار داد.

از میان گیاهان آپارتمانی، کاکتوس ها و ساکولنت ها که برگ های گوشتی دارند نیاز بیشتری به نور و گیاهان با برگ های نازک و باریک مثل نخل مرداب، سانسوریا و دراسینا نیاز به نور کمتری دارند.

گیاهان گلدار نیاز نوری بیشتری نسبت به برگ زینتی ها دارند.

گیاهان برگ رنگی و برگ ابلق هم نیاز نوری شان بیشتر از آنهایی است که سبز یک دست اند.

پنجره های جنوبی بیشترین نور را در خانه دارند و بعد از آنها پنجره های شرقی و غربی در رتبه های بعدی قرار دارند. پنجره های شمالی هم کمترین نور را برای گیاه تامین می کنند و مناسب گیاهان سایه دوست است.

بهترین محل برای نگهداری بیشتر گل های خانگی نزدیک پنجره با نور غیرمستقیم است. پس سعی کنید شیشه ها همیشه تمیز باشد. خودتان را بگذارید جای آنها. شما هم دوست ندارید یکی مدام مانع رسیدن به عشق تان شود.

از پرده ها برای تنظیم نور استفاده کنید. این بستگی به نوع گل و محل قرارگیری پنجره دارد.

برخلاف ریشه ها که نور گریزند، ساقه ها نورگرایی مثبت دارند. یعنی میل ذاتی شان حرکت به سمت نور است. پس هر چند روز یکبار گلدان را 90 درجه بچرخانید تا همه قسمت های آن نور ببیند