در حال حاضر ازنظر اقتصادی، کشور وضعیت مناسبی ندارد و زندگی مردم هم با مشکلاتی روبرو شده است. اقتصاد هم در خلا نیست و از سایر عوامل تاثیر می پذیرد. اگر یک بعد این آشفتگی از ناحیه قوه مجریه باشد، اما درعین حال از سایر جاها و از بعد سیاسی نیز تاثیر می پذیرد و من فکر می کنم نیاز است که دولت در سه سال باقیمانده کاری خود، تمرکز بیشتری را برای حل چالش های اقتصادی کشور بگذارد.

در این رابطه نیاز است که رییس جمهور و زیرمجموعه ایشان بیشتر با مردم سخن بگویند تا مردم هم با واقعیت ها بیش از گذشته آشنا شوند و بتوانند برای آینده خود برنامه ریزی کنند. عدم ارتباط مسوولان با جامعه همیشه به عنوان یک آفت مطرح بوده که امیدوارم این ارتباط و تعامل افزایش پیدا کند.

من از استیضاح کنندگان وزیر اقتصاد نیستم و دولت را هم بی کفایت نمی دانم و معتقدم این افراد، همه، دغدغه اداره هرچه بهتر کشور را دارند اما به دولتمردان توصیه می کنم ارتباط خود را با مردم بیشتر کنند. من موافق طرح عدم کفایت سیاسی رییس جمهور نبوده و آن را صد درصد سیاسی و جناحی و در حقیقت نوعی تسویه حساب سیاسی می دانم. همه سیاست مردان باید سخنان رهبر معظم انقلاب در خصوص اتحاد و همدلی ملی را در دستور کار خود قرار دهند و به هیچ عنوان اهداف سیاسی خود را که منجر به تضعیف نظام خواهد شد، پیگیری نکنند.

اگر اختلافات داخلی بالا بگیرد تحریم کنندگان احساس خواهند کرد که موفق شده اند و تصور می کنند با به هم ریختن نظام اقتصادی کشور، نظام سیاسی را هم به هم می ریزند و موجب شادمانی آنها خواهد شد. نابسامانی های کنونی کشور را نباید متوجه یک قوه کرد. مسوولیت کمبودها در جامعه، هم به عهده مجلس است و هم بر عهده قوه قضاییه و دولت و این یعنی اگر مشکلی وجود دارد، متوجه همه نهادهای حاکمیتی است و راه برون رفت از این چالش تنها در همکاری و تعامل قواست.

به نظر من طرح عدم کفایت سیاسی رییس جمهور در مجلس مطرح نمی شود و آقای روحانی هم در پاسخ به سوال نمایندگان حتما مجلس را قانع خواهد کرد.