رسانه ملی مدتی است شب ها سه مجموعه نمایشی تازه را روی آنتن دارد. مجموعه هایی با شماری از نام های سرشناس و کارگردانان شناخته شده که هریک عیار و ترازی در تلویزیون محسوب می شوند و حالا در رقابت با هم بخشی از سرگرم سازی اوقات شبانه مخاطبان را بر عهده گرفته اند.

برخلاف مجموعه آرماندو که در سرگرمی سازی و جلب مخاطبانش به چهره های شناخته شده و محبوب عرصه طنز سینما و تلویزیون تکیه کرده است، دو مجموعه دیگر از حیث توجه و اعتمادی که به جوانان کرده اند، حائز توجه محسوب می شود. مجموعه پدر با بازی گرفتن از سینا مهراد و ریحانه پارسا دو بازیگر اصلی اش مجالی خوب برای دیده شدن در اختیار این دو جوان قرار داد و فرصت درخشیدن در آینده را هم برایشان فراهم کرد.

در مجموعه دلدادگان شبکه سه سیما به کارگردانی منوچهر هادی هم گرچه این مجموعه اثری پربازیگر است، اما آنچه تاکنون و طی این حدود 20 قسمت پخش شده از آن دیده ایم، بازی بازیگران جوان و به نسبت تازه است که ایفای نقش های اصلی را بر عهده گرفته اند.

اعتماد به جوانان گرچه خوب است و جای تحسین دارد، با این حال هدایت درست این بازیگران هم نکته ای است که نباید از آن غافل بود. طبیعی است که هر فردی در شروع راه خود ضعف هایی داشته باشد.

خامی هایی در او به چشم بخورد، در اینجا وظیفه کارگردان کار اهمیت می یابد که بازیگران جوان تر و بعضا بی تجربه را هدایت کرده و از آنها بازی های درستی بگیرد. اتفاقی که حامد عنقا و بهرنگ توفیقی در پدر به خوبی از پسش برآمده اند و با این حال این نکته در دلدادگان با قدری ضعف مواجه است. مجموعه های نمایشی شبکه سه سیما مجموعه هایی عموما پرمخاطب هستند و می دانیم که چهره این جوانان را از این به بعد در مجموعه های دیگر بیشتر خواهیم دید. جوانانی که امیدواریم رشد کنند و بازی هایی با سطحی بالاتر و باکیفیت تر از خود نمایش دهند.