یکی از موضوعاتی که باید در پیش فروش شده های خودرو مورد توجه قرار گیرد، این است که الزاما تمام ثبت نام کنندگان، خریدار نهایی نیستند و برخی از این جمع تنها برای کسب سود وارد این بازی شده اند. البته نباید از کنار سود بسیار خوبی که در این ثبت نام ها هست به راحتی گذشت. در هیچ جای دنیا شغلی به این سهل الدرآمدی وجود ندارد که با زمان 5 دقیقه ای بتوانید حداقل 20 میلیون تومان سود کسب کنید.

بنابراین با توجه به اینکه خودروسازان معادل پیش فروش های جدید خود در حالت عادی به صورت ماهانه فروش دارند پس نمی توان درآمد کسب شده از این محل را عاملی برای رفع نیاز خودروسازان به منابع خواند که این پیش فروش های جدید تنها تعهدات خودرویی را افزایش می دهد. از سوی دیگر هم باید توجه کنیم که در این پیش فروش ها خودروسازان با تعهد تحویل بیش از یک سال در حال فروش خودرویی هستند که هیچ قطعه ای از آن تامین نیست و در حقیقت خودروسازان در حال فروش هوا به مردم هستند. این روال که در نهایت منتج به نارضایتی مردمی خواهد شد و از نظر مردم خودروسازان همچون چوپان دروغگویی می شوند که همیشه در حال دروغ گفتن در مورد تعهدات خود هستند و در نهایت در موارد مشابه نمی توانیم شاهد همراهی مردم با خودروسازان باشیم.

از سوی دیگر با توجه به بدهی های متعددی که خودروسازان دارند، نمی توان از منابع جذب شده از این طریق توقع بهبود شرایط خاصی داشت و این میزان جذب نقدینگی نمی تواند مشکلی از نیاز خودروسازان یا حتی قطعه سازان را دوا کند، چرا که گردش مالی صنعت خودرو تنها برای دو خودروساز 70هزار میلیارد تومان است که اگر فرض کنیم نزدیک به 3هزار میلیارد تومان هم در پیش فروش های اخیر جذب شده باشد سهم ناچیزی در گردش مالی این صنعت دارد و نمی توان آن را موثر در رفع مشکلات این صنعت خواند.