احتکار در تعریف ساده یعنی نگاه داشتن کالای ضروری به قصد سوء استفاده از شرایط تورم و عرضه در زمان کمیابی و گران شدن آن.

احتکار در شرع مقدس اسلام نیز مورد توجه قرار گرفته به طوری که در خصوص کالاهای اساسی چهار گانه در زمان صدر اسلام (گندم، جو، کشمش و خرما)، اوامر و دستورات متعددی در قرآن و احادیث وجود دارد.

اگرچه حرمت احتکار براساس آنچه در روایات آمده و نظر مشهور هم همان است، فقط در اقلام چهارگانه و در روغن حیوانی و روغن نباتی است ولی حکومت اسلامی هنگامی که مصلحت عمومی اقتضا کند، حق دارد از احتکار سا یر احتیاجات مردم هم جلوگیری کند و اجرای تعزیر مالی بر محتکر در صورتی که حاکم صلاح بداند، اشکال ندارد.