همزمان با این تغییر و تحول در تهران نیروهای انگلیسی که جنوب کشور را به اشغال خود درآورده بودند، در صفحات جنوبی کشور پیشروی کرده و در نیمه ی اول سال 1916 میلادی، ایران عملا تحت اشغال قوای سه کشور بیگانه قرار گرفت: روس ها قسمت شرقی آذربایجان و گیلان و مناطق وسیعی را که شامل قسمت اعظم استان مرکزی کنونی وقم و کاشان و نطنز و بخشی از استان اصفهان می شداشغال کرده بودند و عثمانی ها آذربایجان غربی و کردستان و کرمانشاه و همدان و بروجرد را تحت سلطه خود گرفته بودند. بخش مهمی از صفحات جنوب نیز در اشغال انگلیسی ها بود و حکومت مرکزی که فقط تهران را در اختیار داشت عملا تابع و مجری سیاست روس و انگلیس، یعنی متفقین آن روز بود.