وقتی نوک انگشتان پا به پایین خم می شود و مفصل میانی انگشتان به حالت خمیده قرار می گیرد، به این وضعیت «انگشت چکشی» می گویند. در این حالت مفاصل دردناک و ملتهب می شود و عملکرد مهم راه رفتن را دچار اختلال می کند.

دلایل زیادی باعث بروز انگشت چکشی می شود، اما اگر زود اقدام شود، می توان با حرکات ساده این عارضه را درمان و اصلاح کرد. مهم ترین علت به وجود آمدن این اختلال استفاده از کفش تنگ و نامناسب است. پوشیدن کفش هایی که نوک باریک دارند یا پوشیدن کفش های پاشنه دار به دلیل افزایش فشار به قسمت جلویی پا، باعث پدیدآمدن عارضه انگشت چکشی و ایجاد انحراف شست به داخل می شود. بروز این مشکل در انگشتان دوم و سوم پا شایع تر است. کوتاهی تاندون ها و غلاف های کف پایی هم می تواند علت زیاد شدن قوس کف پا و به وجود آمدن انگشت چکشی در افراد باشد. صدمات وارد شده به پا و وجود هر نوع التهاب مفصلی در بروز این اختلال موثر است و ابتلا به این عارضه در بیماران دیابتی، رماتیسمی، مبتلایان به نقرس و بیماری هایی که باعث تورم و التهاب مفاصل انگشتان می شود، افزایش پیدا می کند.

از مهم ترین علامت های انگشت چکشی، پینه و میخچه است. سایش مکرر مفصل میانی انگشتان با رویه کفش و همچنین افزایش فشار بر ناحیه زیرپنجه یا سینه پا به تشکیل پینه یا بروز میخچه در این قسمت ها منجر می شود. به طور معمول این عارضه با کوتاه شدن عضلات و تاندون های خم کننده انگشت و کشیده شدن عضلات صاف کننده آن همراه است و این عدم تعادل عضلانی باعث حلقه ای شکل شدن انگشتان می شود. علاوه بر تمرینات فیزیوتراپی برای درمان این اختلال از روش های متفاوتی استفاده می شود، یکی از متداول ترین روش ها استفاده از آتل یا اسپلینت است که به مرور باعث صاف شدن انگشتان می شود؛ گاهی هم انگشت آسیب دیده را با قراردادن لایه ای نرم به انگشت کناری می بندند (معمولا انگشتان 2و3) که می تواند به درمان کمک کند.

فیزیوتراپیست تمرین هایی را برای اصلاح این بدشکلی به بیمار آموزش می دهد تا به صورت مداوم در منزل انجام شود. برای نمونه فرد باید در حال نشسته پای مبتلا را روی زانو دیگر بیندازد و با دست انگشتان درگیر را به سمت بالا بکشد و سعی کند آنها را صاف کند.