این روزها صحبت کردن از نمایش بینوایان به امری روزمره، همگانی و منتقدانه تبدیل شده است. گویا قیمت گزاف بلیت در این وانفسای اقتصادی، مازادی یافته که به میانجی آن بشود نوری تاباند بر مناسبات مادی تولید تئاتر بورژوایی به سبک و سیاق حسین پارسایی. یکی از مدیران دولتی تئاتر که پیشتر نمایش های آیینی بر صحنه می برد و این روزها به اجراهای موزیکال و پرهزینه گرایش یافته که چیزی است شبیه تئاتر بورژوایی با قید ملی. مخاطبان متمول این قبیل آثار، ترجیح می دهند پا به این میدان فرهنگی تمایزگذار گذاشته و بار دیگر در نسبتی دور و دست نیافتنی از مردمان عادی، خود را به نمایش گذاشته و تفاوت های طبقاتی را به رخ کشند. الیور توئیست نمایشی موزیکال و مفرح بود با عوامل اجرایی حرفه ای ها.