مسجد مطلب خان واقع شده در کنار بازار و ابتدای خیابان طالقانی شهر خوی از بناهای درخور توجه آذربایجان است. بنای اولیه این مسجد به دوره ایلخانی می رسد اما در دوره قاجاریه توسط خیری به نام مطلب خان احیا شده است. این مسجد بزرگترین مسجد روباز کشور محسوب شده و نبود سقف مهم ترین ویژگی معماری آن است. جبهه بیرونی و درونی این مسجد آجری فاقد هر نوع تزئینات بوده و فقط قسمت فوقانی شاه نشین بالای محراب ورودی شبستان، با مقرنس های درشت گچی تزئین شده است.

معمار این بنا با استفاده از هنر آجرچینی حالت سایه روشن دلپذیری به قسمت های داخلی ایوان و طرفین ورودی آن داده است. گویا این زیرسازی و فرم کار جهت انجام تزئیناتی مانند روکار آجری یا سنگ منظور شده که ناتمام مانده است.دور تا دور این بنا در دو طبقه حجره هایی به شکل مربع قرار دارد. داشتن محرابی به ارتفاع بیست متر، ایوانی به ارتفاع 25 متر از دیگر ویژگی های معماری این اثر ثبت ملی شده در مقایسه با بناهای مشابه در حوزه آثار مذهبی است.