با اختراع عکاسی در اوایل قرن 19 زبان جدیدی برای انسان پدید آمد که با آن می توانست با همه انسان ها سخن بگوید بدون اینکه از گویش آنها اطلاعی داشته باشد، هر چند این زبان اولین زبانی بود که انسان آن را با نگاره هایی بر دیواره غارها آغاز کرد و با ظهور تکنولوژی هر روز رنگ و جلوه تازه ای به خود گرفت، اکنون با این زبان انسان می توانست با همه دنیا سخن بگوید و همه نیز زبان او را درک و دریافت کنند. انتقال احساسات، تفکرات و شخصیت افراد با توسل به این هنر با نام عکس پرتره حرکتی بود که بسیاری از عکاسان از آن بهره جسته و احساسات درونی افراد را برای دیگران بیان می کردند.