ماده 3 قانون نحوه اجرای محکومیت های مالی، اجازه داده است تا در صورتی که امکان اجرای حکم دادگاه در خصوص محکومیت مالی کسی، از طریق شناسایی و توقیف اموال وی فراهم نشود؛ به درخواست ذی نفع تا زمان پذیرش درخواست اعسار یا جلب رضایت محکوم له، بازداشت شود.

اما با افزایش تعداد زندانیان مهریه و ضرورت کاهش جمعیت زندانیان مالی، قانونگذار با تصویب ماده 22 قانون حمایت از خانواده در اسفندماه سال 1391، محدودیت هایی را برای بازداشت محکومین به پرداخت مهریه ایجاد کرد؛ به نحوی که به موجب این ماده، ضمانت اجرای بازداشت شوهر در قبال استنکاف از پرداخت مهریه زوجه، صرفا تا 110 عدد سکه یا معادل ریالی آن را در برگرفت