شهید رزاق چراغی در سال 1336 در تهران متولد شد. او بعدها در میان خانواده و همرزمانش با نام «رضا» شناخته شد.

رضا در خانواده ای مذهبی و دوستدار اهل بیت(ع) زاده شد. در شش سالگی قدم به مدرسه گذاشت و با استعداد خوبی که داشت، همواره در درس هایش موفق بود. او علاوه بر تحصیل، به مطالعات و فعالیت های مذهبی علاقمند بود و در مجالس مذهبی با شور و اشتیاق حضور می یافت. پس از گذراندن دوره ابتدایی، وارد دبیرستان شد و در آن مقطع با برخی مسائل مذهبی و سیاسی آشنا شد. او در شروع انقلاب اسلامی در سال آخر دبیرستان تحصیل می کرد.

وی در طول حضور در کردستان و جنگ، مسئولیت های مختلفی بر عهده داشت. مدتی جانشین سپاه دزلی بود و زمانی مسئول محور مریوان. از اواسط سال1360 تا اواخر تیرماه سال 61، فرمانده ای گردان حمزه(ع) را در عملیات «فتح المبین» و «بیت المقدس» بر عهده داشت. پس از اسارت حاج احمد متوسلیان در تیرماه 61 در لبنان و قبول فرمانده ای تیپ 27 توسط شهید «حاج همت»، شهید چراغی در عملیات «رمضان» و عملیات «مسلم بن عقیل» در سومار، به عنوان قائم مقام لشکر خدمت کرد و از مهرماه سال 61 برای مدت کوتاهی معاونت سپاه 11 قدر را، که فرمانده آن حاج همت بود، پذیرفت. از آبان سال 61 تا فروردین سال 62 در عملیات «والفجر مقدماتی» و «والفجر1» در فکه، به عنوان فرمانده لشکر انجام وظیفه کرد.

«حسین الله کرم»، همرزم شهید می گوید: «در عملیات محمد رسول الله(ص) وقتی پس از انهدام مواضع و استحکامات دشمن فرمان بازگشت به خطوط خودی داده شد، نیروها آماده بازگشت شدند. شهید چراغی در مسیر سرد و پر برف نیروها را که با مشقت فراوان از عملیات بر می گشتند در آغوش می گرفت و می بوسید.

شهید رضا چراغی، پس از ماه ها مجاهدت و مبارزه با دشمنان اسلام و انقلاب، سرانجام در عملیات «والفجر1» برابر با 62/1/25، که در منطقه عمومی فکه انجام گرفت، پس از ابراز رشادت تمام و ایثار و حماسه به شهادت رسید و روح بزرگوارش به ابدیت عشق پرواز کرد.