زمانی که امام در ایران تشریف داشتند سه روز روضه داشتند که ایام فاطمیه دوم بود؛ یعنی در روزهای اول تا سوم جمادی الثانی روضه داشتند. البته در نجف که بودند سه شب احیاء ماه رمضان را هم اضافه کرده بودند. امام در کربلا گاهی در دستجات سینه زنی و عزاداری شرکت می‏کردند. در نجف که دستجات خدمت ایشان می‏آمدند به آنها اظهار لطف می‏کردند.(1)

چند سال پیش که روز عاشورا خدمت امام مشرف شدم، ایشان از ابوی احوالپرسی کردند. عرض کردم حالشان بد نیست و سلام می‏رسانند. ابوی حضرت آقا علی اکبر کوثری مسن‏ترین منبری قم‏ هستند. دو سال پیش که حال ابوی خوب بود، با هم به خدمت امام رسیدیم. امام به محض ورود ایشان، با محبت بسیار با او معانقه کردند و احترام گذاشتند و می‏خواستند روی زمین بنشینند. آقای صانعی گفتند: «من کمتر دیده‏ام امام کسی را این طور تحویل بگیرند.» گفتم: «روی این حساب است که پدر ما غلام در خانه سیدالشهدا بوده‏ اند.» امام آنچنان دلباخته و مشتاق سیدالشهدا و اهل بیتند که به تمام متعلقات و نوکران امام حسین(ع) احترام می‏گذارند.(2)