(بدان ای سالک راه حق!) نهایت درجه و بالاترین مرتبه سعادت «تشبه به مبدا» است.

تشبه به الله است. ما تعبیر می کنیم به اینکه انسان خداگونه شود… خداوند ذاتی دارد و صفاتی… اینکه گفته می شود خداگونه شود، از نظر صفات است. انسان متصف به صفات الهی شود… انسانی خداگونه است که عمل او، نه برای جلب منفعت و نه برای دفع ضرر باشد، بلکه برای اینکه آن عمل شایسته از او صادر شود. همان گونه که خالق او وقتی خلق می کند… بر مبنای سود بردن و دفع ضرر نبوده است. (1)