ستون ها و ریسمان هایی هستند که هر که به آن دست یابد و بپیوندد، رهایی می یابد. شاید این رشته های پیوند بین قلب ها در یک مکتب تبلور یافته باشد، اما انعکاس شعاع آن مودت، تمامی دل های آگاه و آزاده جهان را پیوند می دهد. بنابراین در مکتب امام حسین(ع) همه آزادگان جهان راه پیدا می کنند و اشک معرفت می ریزند و نذر نور می کنند. چندی پیش تصاویر دستجات عزاداری سالار شهیدان در اروپا پخش شد. در یکی از این تصاویر خانمی دیده می شد که در پناه ستونی با عبور دسته سینه زنی می گریست. این اشک نه تنها گریه بر یک مصیبت، بلکه اشک معرفت حسینی(ع) است، در قلب روزگاری که تشنه آزادگی، حقیقت و نور است.