با آن که انرژی خورشیدی و فناوری های استفاده از آن در حال توسعه است، اما باز هم شاهد هزینه های بالای آن هستیم. مطالعات اخیر نشان می دهد راه هایی برای کاهش این هزینه ها وجود دارد.

بیشتر این هزینه ها مربوط به فرآیندهای پیچیده ساخت سلول های خورشیدی است. در حال حاضر هزینه نصب هر سیستم خورشیدی بر حسب تعداد صفحه های استفاده شده مورد محاسبه قرار می گیرد که مسلما فناوری های ساخت سلول های خورشیدی تاثیر مستقیم بر آن دارد. از بین سه فناوری منوکریستالین، پلی کریستالین و فیلم نازک، سلول های خورشیدی منوکریستالین به علت استفاده از سیلیکون با درصد خلوص بالا، هزینه به مراتب بالاتری نسبت به سایر سلول های خورشیدی دارد.

در سال های اخیر بسیاری از محققان در تلاشند سلول هایی با کارایی بالا ارائه دهند. اما معمولا سلول های خورشیدی با کارایی نزدیک به 25 درصد، در آزمایشگاه و در مقیاس کوچک ساخته می شوند. با این حال نتایج مطالعات اخیر نشان می دهد امکان تولید سلول های خورشیدی پروسکایت (Perovskite) در مقیاس های بزرگ فراهم شده است. سلول های خورشیدی پروسکایت حاوی مواد نانوذرات مزوپور (Mesoporous) متشکل از عناصر تیتانیم، زیرکونیم و کربن است. معماری امیدوارکننده و ثبات کارایی این مواد موجب تولید ارزان قیمت سلول های خورشیدی در مقیاس وسیع تر شده است.

با این حال به طور قطع نمی توان گفت چه روزی سلول های خورشیدی به استفاده گسترده می رسند، اما مطالعات درباره این موضوع همچنان ادامه دارد.