ادب فارسی با ظهور سنایی غزنوی مسیر نوینی را در پیش گرفت که با میراث عطار نیشابوری و مولوی بلخی به تکامل رسید. گنجینه بی زوال ادب تعلیمی و عرفانی فارسی زبانان، تجربه های نوظهوری را در مثنوی ها، غزل ها و قصاید این شوریده غزنه به خود دید که بدون او دانسته نیست میراث معنوی عطار و مولوی در کدام پله از ترقی باز می ماند. یکی از وجوه شخصیت سنایی در تمام آثارش به ویژه در ساحت الهیاتی اش، زمزمه های عاشقانه ای است که گاه و بی گاه با معبود خویش دارد. وی در این نوع از اشعار به ویژه در قالب غزل، بی آلایش ترین پیوندها را با مرکز هستی برقرار می کند و با زیباترین واژه ها و تصاویر که ریشه در تربیت قرآنی او دارد با پروردگار خویش به گفت وگو می نشیند. چهل وسومین نشست از مجموعه درس گفتارهای سنایی در روز چهارشنبه دوم آبان، ساعت 30:16 به تحلیل و بررسی نیایش های سنایی اختصاص دارد که با سخنرانی دکتر ابراهیم خدایار در مرکز فرهنگی شهر کتاب واقع در خیابان شهید بهشتی، خیابان شهید احمد قصیر(بخارست)، نبش کوچه سوم برگزار می شود.